İllüzyonlar şekil,
büyüklük, hareket veya renkte distorsiyonlar şeklinde ortaya çıkar. Hecaen görsel
algısal anormalliği olan 83 hastayı incelemiş ve bunların 71’inin dört
kategoriden birine girdiğini saptamıştır:
ü Görüntünün
deformasyonu
ü Şeklin
değişmesi
ü Hareket
illüzyonu
ü Bunların
karışımı şeklinde olabilir.
Hareket illüzyonları posterior temporal bölgeye ait lezyonlarda ve
nöbetlerde, polyopi oksipital lezyonlarda, palinopsi hem posterior paryetal ve
hem de oksipital lezyonlarda sıktır.
Dismetropsi,
mikropsi veya makropsi seklinde boyutla ilgili illüzyonlara
sık rastlanır. Nesneler gerçekte olduklarında küçük veya büyük algılanırlar.
Retina patolojileri, migren, korteks lezyonları, anksiyete bozukluğu,
halüsinojen ajanlar ve nöbetler sonucu ortaya çıkabilir. Mikropsi Lilliputhian
Sight olarak da adlandırılmaktadır. Sağ iskemik prestriate korteks hasarı olan
bir hastada sol komonim hemianopsi ve kalıcı mikropsi bildirilmiştir. Bu olgu
nedeniyle prestriat korteksin şekil ve boyut algısı ile ilişkili olduğu ileri
sürülmüştür (Norton ve Corbett).
Metamorfopsi,
nesnelerin deforme algılanmasıdır. En sık retinal sebeplerle metamorfopsi ortaya
çıkar, ancak temporooksipital lezyonlarda veya nöbetlerde de görülebilir.
Prosopometamorfopsi,
yüzlerin metamorfopsisi olarak bilinir. Prosopometamorphopsia terimi 1953’de İngiliz nörolog Macdonald Critchley (1900-1997)
tarafından tanımlanmıştır. İnsan yüzleri veya başka vücut parçalarının görünümü
bozuk algılanır. Superior temporal sulcus ve/veya sağ fusiform gyrus gibi
görsel asosiasyon alanları patolojisi ile ilişkili olabilir. Migren veya
epilepside, halüsinojen ajanlar ile olabilir. Uzun süren tiplerinde yapısal
lezyonlar düşünülmelidir.
Diskromotopsi
kazanılmış renk körlüğü olarak tanımlanabilir, retinal ve optik sinir
lezyonlarına bağlıdır. Bazı serebral lezyonlarda hemianopik veya global
diskromotopsi olabilir.
Teliopsi
veya teleopsi
nesneleri
uzaklaşıyor gibi görmedir.
Pelopsi, nesneleri
yakınlaşıyor gibi algılamaya denir. Migren ve epilepsiye bağlı ortaya
çıkabilir.
Görsel
vibrasyon,
ardarda gelen parlak renkler arasını karıştırma, orada olmayan lekeler,
çizgiler görme veya çizgiler hareket ediyor titreşiyor gibi görme şeklinde
tanımlanmaktadır.
Akinetopsi,
diskinetopsi, hareket algılamasında bozukluktur.
Serebral akinetopsiye görsel hareket körlüğü denir. Oksipitotemporal harekete
ilişkin görsel alanların bilateral lezyonlarında ve LSD, meskalin gibi
maddelerin kullanımında geçici olarak ortaya çıkabilir.
Görsel
kar, Görsel karıncalanma (visual snow), bütün görme
alanlarını tutan, migren aurası olmayan bir semptomdur. Nereye bakılırsa
durmaksızın noktalar görülür, bunlar televizyondaki karıncalanma gibidir.
Sürekli devam eden bir şeydir ve hiç durmaz, ayrıca karanlık ortamlarda daha
kötüdür. Bu kişiler çok net gördükleri halde üstünde hareket eden noktalar
katmanı da görür. Pozitif persistan görsel bozukluklar arasında sayılır. Siyah
beyaz noktalar şeklindedir, hastalar bu noktaların hareketli olduğunu, hızla
renk değiştirdiğini tarif ederler. Hastaların pekçoğunda palinopsi, entoptik
fenomen, fotofobi ve gece görmesinde bozulma eşlik eder. Işığa hassasiyet sıktır. 57 hastada yapılan
bir çalışmada %33 haşağrısı ile başladığı, %10 görsel aura gibi bildirilmiştir.
Ancak tipik aura özellikleri taşımaz. Dikkat dağınıklığına sebep olabilir.
Afterimage -ardıl görüntü olarak tercüme edilebilir, retinal
aşırı uyarılma ile ilgilidir. Nesnenin ortadan kalktıktan sonra renk
görüntüsünün devam etmesidir. Negatif ve pozitif olarak iki tiptir. Renkler
orijinal görüntüdeki gibi kalırsa pozitif ardıl görüntü denir, oluşum
mekanizması iyi bilinmemektedir. Negatif ardıl imajda görüntü negatif fotoğraf
gibi farklı renklerdedir. Retinadaki koni hücrelerinin renkli uyarım ile aşırı
uyarılması ve duyarlılığını kaybetmesi ile ilgili olduğu kabul edilmiştir.
Normalde göz küçük mikro hareketler ile aşırı uyarılmayı önler ve uyum sağlar. Ancak
çok büyük renkli imaj varsa uyum sağlanamaz ve ardıl görüntü ortaya çıkar. Rod
hücreleri de beraberinde etkilenebilir.
