Mandragora officinarum-(Mandrake-Adamotu)
M
officinarum, m autumnalis olarak iki türü yaygındır. Adamotu, ademotu,
insanotu, köpekotu, güz adamotu, kan kurutan, adamkökü, muhabbetotu, Adsüsselam
otu gibi isimleri vardır. Bazen bir bazen üç parçalı kökleri vardır. Kökleri
insan vücuduna benzetildiği için bu ad verilmiştir. Danseden insanlara
benzetilmiş, erkek veya kadın vücuduna benzetilen kök biçimlerine
rastlanmıştır. İlgili efsanelerden Edebiyat ve sanatta halüsinasyonlar
bölümünde bahsedilmiştir. Orta çağda büyücülükte kullanılmıştır. Ülkemizde
Akdeniz, Ege, Güney Anadolu’da yetişir. 20-40 cm boyunda çok yıllık, koyu
yeşil, rozet yapraklı, eflatun beyaz çiçekli bir bitkidir. Küçük malta eriği
şeklinde sonra turuncu olan olgunlaşınca kısa süreli güzel kokan sonra kötü
kokulu meyveleri, içinde küçük çekirdekleri vardır. Meyvelerine Mandragonitis, mandragor- şeytan
elması veya aşk elması deniyor. Kökleri 50-100 cm e ulaşabilir, beyaz renklidir.
Köklerde ve diğer kısımlarda alkaloidlerden atropin, hyosyamin, skapolamin,
kuskohyrin, apoatropin, kumarin türevlerinden skapolamin ve skopoletin
mevcuttur. Meyvede ise oktanolasetat, dekanolasetat, benzilasetat, beta
fenetiilisobutirat, 3 fenilpropilasetet, fenilasetat, 3-metiltiopropranol, 4
metiltiobutirat ve etil 3 metiltiopropionat vardır. Kötü kokudan sorumlu olan
bu son maddedir.
Afrodizyak
ve anestezik etkileri vardır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder